Comments (3)

On August 2, 2010 at 12:06 PM , عمو آلبرت said...

واقعا همینطوره...چرا باید اینقدر گریه هاش بیش از خنده هاش باشه...حتما چیزی هست...

 

On August 2, 2010 at 4:13 PM , زندگی یا چیزی شبیه آن said...

کاشکی یه کم از این واقعیات زندگی کم بشه
به نظرت اونی که سرنوشت آدمها رو می نویسه فیلم هندی نگاه نمی کنه؟ این همه آدمها رو زمین جون می کنن آخرشم نه رقصی نه خوشی نه چیزی هیچ

 

On August 2, 2010 at 9:43 PM , Unknown said...

نمی دونم. واقعا عجیبه این قضیه. اگه به یه دکتر یا یه همچین آدمای عور چشمی بگی بهت می گن چون گریه باعث توجه میشه بچه برای درخواستهاش از این استفاده می کنه. ولی موضوع اصلا چیز دیگه ایه. این یه موضوع فلسفیه. ‏بودا می گه زندگی بر پایه ی رنجه و اصل تعلیماتشو بر رهایی انسان از رنج گذاشته. بنابراین اگه رنجی نباشه تلاشی هم برای رهایی از اون نخواهد بود. فکر نکنم خدا فیلم هندی ببینه :دی آخه آدمای زیادی هم هستن که به جای من و تو ده ها برابر دارن الکی خوشی می کنن. اونا از اون ور افتادن