بعضی ها زیاده از حد عِرق ملی دارن... اینا باید برن یه سونای فکری، یه خورده ای عَرق کنن بلکه این عِرق های اضافی از فکرشون بریزه بیرون. خولاصه که این مرزا چیزی جز یه سری سیم خاردار نیستن.
ما شاید به یه زبون حرف بزنیم. شاید چند قرن باشه به اسم یه کشور زندگی می کنیم. شاید مثل همه ی مردم دیگه ما هم ناخودآگاه فکر کردیم هر کی داخل این مرزه از ماست و هرکه بیرونه غیر ماست. اینا همه طبیعی ئه. خیلی ها برای همین مرزا خون دادن. این با ارزشه. خیلی ها هم برای گسترشش خون ریختن. خیلی ها برای جلوگیری از تجاوز بهش جنگیدن. خیلی ها هم برای دزدیدن الماس و جواهرات به همسایه ها حمله کردن. اما اونچه باید بفهمید اینه که این ها هیچ کدوم به این مرز و اسم وابسته نیست. هرچه هست وجدان و اخلاق انسانی ست که یکی در راه مقابله با تجاوز به شهر و مملکتش و انسان! خون می ده و دیگری شاید به عکس خون بریزه. شما نمی تونید بگید این کشور فقط مال ماست و مثلا مال سردمداران مملکت که دستشان به خون مردم مملکت خودشان آلوده است، نیست! خیلی شنیدید که مثلا می گن این آخوندا عربن. یعنی این تفکر اشتباه جا افتاده که هرکی بد از آب درومد ایرانی نیست! اونچه می خوام بگم این ئه که مرز ها رو باید از ذهن ها پاک کرد. باید فهمید این اسم کشور و مرز نیست که مهم ئه. این اخلاق، انسانیت، نیت و عملکرد ماست که مهم ئه. نباید فکر کرد ما چون ایرانی هستیم چیزی بیشتر از بقیه داریم، یا چیزی کمتر. باور کنید خاک یک متر اینطرف تر مرز در ایران با خاک یک متر آنطرف تر در افغانستان هیچ فرقی ندارد!   

Comments (0)