(اين مقاله را يك درخت در قرن نامه ي روز سبز، چندي پيش به چاپ رسانيد، متن حاضر ترجمه اي از چكيده ي آن است)
انسان با هيچ عنصري از طبيعت به اندازه ي درخت دشمن نيست. او هر روزكثافات بيني و اطراف مقعدش را با آن پاك مي كند، آن هم بعد از اينكه درخت را با اره از بيخ بريد و آنرا مثله كرد و بعد پودر و سپس خمير!عده اي از درخت ها را هم براي خوراندن دود شهر به آنها در خيابان هاي بتني و آسفالته مي كارند. آدمي اگر دلش رحم آيد كابل هاي برق را از وسط تنه اش مي گذراند. ولي به عادت هر روز جان درخت را مي گيرد، مثلا براي روزنامه هاي بي ارزش كذب نويس يا براي هزاران كتاب درسي و كمك درسي يكبار مصرف، يا براي تفريح! يا شايد زدن يك جاده ي ويروسي ديگر به قلب طبيعت. از همه بدتر اين است كه اگر كنار درخت باشد يا به صورت ساديستي پوستش را مي تراشد( اگر حال و حوصله اش را داشت اين اثر هنري خود را با يك چاقو در تنه ي درخت تاريخ هم مي زند!) يا از آن بالا مي رود و حالي به شاخه ها و برگ هايش مي دهد. اگر هم مثانه و روده هايش پر بود آنرا پاي درخت خالي مي كند كه البته در اين مورد ناخواسته به آن سود مي رساند. آدمي اگر هم هوس كند با شاخه هاي درخت آتشي براي اعتيادش به گرما درست مي كند و بعد از يك پيكنيك مسخره آشغال هايش را به صورت نمادين دقيقا پاي آن ميريزد تا دشمني اش را با درخت به عنوان سركرده ي حيات طبيعت به اثبات رساند
3:21 PM |
Category: |
3
comments
Posts
Comments (3)
و درخت هنوز پابرجا ادامه می دهد
از انسانهایی که دچار افراط و تفرط شده اند بیزارم هرچیز خوبش و به اعتدالش مناسبست . حتی قطع کردن درختان . زیاد به گوشمان می شونیم حمایت از درختان و گیاهان و حیوانات و بشر و هزارتا کفت بی درمونه دیگه اما جدا عمل که نمیکنیم پس لطفا شعارشم ندیم اینکار درست نیست بهش میگن دروغ !!!!
این نظر یک درخت است دوست عزیز! درخت ها بدشان میاید قطع شوند یا به مقعد یک انسان کشیده شوند اینها شعار نیست، اگر هم هست شعار دهنده خود از آن بی خبر بوده بنده ی خدا :)