زندگی لزوما تراژدی نیست اما ماهیت تراژدیک دارد. چه آنکه تمام انسانها زندگی شان را روزی قهرمانانه آغاز می کنند و در زوال به پایان می رسانند. تمام انسان ها روزی آن یک اسپرم قهرمانی بوده اند که از میان میلیون ها اسپرم دیگر خود را به منبع (که خود آن، یک منبع قهرمان در میان صدها هزار منبع قهرمان دیگر بوده!) رسانده و پرچم پیروزی افراشته اند. اما در پایان روی تخت بیمارستان، روی یک صندلی چرخدار، زیر چرخ های یک ماشین یا حتی در خوابی عمیق، ناتوانانه قدرت زندگی را در میان میلیون ها انسان دیگر از دست می دهند.
8:46 PM |
Category: |
0
comments
Posts
Comments (0)