در خانه ای که یک دیوانه زندگی کند دیگران رنج می کشند. اما در خانه ای که همه دیوانه باشند هیچ کس رنج نخواهد کشید.
این راه احمقانه ایست که تمام خیرین دنیا به دنبال آن هستند! تلاش برای رساندن مردم فقیر و بدبخت به رفاه! هیچ کس بیماری دنیای جدید را نمی خواهد بفهمد.
10:29 PM |
Category: |
3
comments
Posts
Comments (3)
خیلی ها مایلند همه ی نرمالی داشته باشیم تا همه ی دیوانه
یاد حرفایی که نیچه زده تو کتاب نیست انگاری اروپایی میوفتم. البته الان درست متوجه نشدم. یعنی به رفاه برسن همه مثل هم میشن و دیگه رنجی وجود نداره. یعنی تو اینو دوس نداری؟
نیچه هم میگه: باید به تقدیر و سرنوشت حرمت گذاشت، به همان تقدیر که به ناتوان گوید "نیست شو و از میان رو". من از اون کتاب خیلی چیزا یاد گرفتم. دمت گرم ;-)
اگه عده ای از مردم رفاه دارن به خاطر اینه که عده ای دیگه رفاه ندارن. اگه مردم فقیر و بدبختی وجود داره به خاطر اینه که مردمی راه رو بر اونها بستن و دنیای اونها رو تسخیر کردن. اگه منابع آفریقا غارت می شه و به جای اون آب معدنی توسط گروه های خیر بین فقرای آفریقا و اونم با منت و هزارتا تبلیغ پخش می شه این به این معنیه که دنیای ما یک دنیای طبقاتی هست. و این دقیقا به خاطر حضور مردم مرفه در بین مردم فقیر و بیچارست. اگه ارتباطات نبود و اگه دخالت و غارت از جهان سوم نبود مردم بسیاری از این کشورها می تونستن راهی برای پیشرفت خودشون در زندگی تاکید می کنم در زندگی و نه در رفاه و تکنولوژی پیدا کنن. اما تکنولوژی و الگوی زندگی مصرفی که در دنیای مرفه به وجود اومده مثل یه بیماری به جون مردم افتاده و مردمی که در رفاهند بدون اونکه بدونن در یک بیماری عجیب دست و پا می زنن. اونها بسیاری از وجه های زندگی رو از دست دادن و برعکس در دنیاهای فقیر هنوز اون بیماری رشد نکرده ولی علاقه ی شدیدی برای گرفتن این بیماری به وجود اومده چون همه تنها رفاه رو می بینن و از دیدن بیماری دنیای جدید و پس از مدرن غافلن. این بیماری چیزی فراتر از بیماری مدرنیته است که نیچه همیشه هشدارش رو داده بود. وضع از آنچه نیچه می گفت بدتر شده و انسان داره در تار و پود زیاده خواهی و مصرفی شدن و بی احساسی می میره