گفتم من غمزده ام

گفت: من هم

گفتم من تنهايم، ذهنم گنجايش حرفهاي نگفته ام را ندارد، تو از چه غمگيني؟

گفت: از نا تنهايي ، از مكش حرفهايم توسط دوستان ِ نادوست

گفتم من بعضي شبها از شدت درد قلبم را بازدم مي كنم

گفت: من هم روحم را بيرون ميدهم، ميميرم و بعد به زور زنده مي شوم

گفتم تو دردت را الكل شفاست، يا پككي ماري جوانا، من هيچ ندارم تا آرامم كند

گفت: تو خواب را داري. من استفراغ. من الكل دارم و تو كاغذ. من ماري جوانا دارم و تو فكر

گفتم من آينده ام به تار عنكبوتي چسبيده، نا اميدم از آزادي

گفت: من اسير تار چسبناك همين آزاديم

گفتم من اميالم را سركوب مي كنم، سرم به درد آمده

گفت: من اميالم را فروختم، كش آمده بود

گفتم اگر تو از لحظاتت زجر مي كشي براي چه بجنگم؟

گفت: براي آنچه نداري و نخواهي داشت، براي آنچه هيچ يك نمي دانيم، براي ندانستن

8:45 AM | Category: | 0 comments

نویسنده در تاریکی

زندگی جای دیگری است...‏