به هر حال ما هميشه هموني هستيم كه هستيم و در عين حال به چيزي كه نيستيم تبديل مي شيم و اين وسط هستيم و نيستيم آنچنان پيوند مي خورن كه ما در هويت ناخواسته ي رندمايز شده ي خود به نوعي روان نژدي رنگين كماني دچار مي شويم... تنها راه نبودن است ... آزاد بودن .... آزاد بودن از خواست آزادي و سكوتي ذهني
12:13 PM |
Category: |
0
comments
Comments (0)