دوست داشتن قوانین عجیبی دارد. هرچه فاصله ات با کسی که او را دوست داری بیشتر شود بیشتر و خالصانه تر او را دوست داری. هر چه فاصله بیشتر می شود زیبایی اش را بهتر می بینی. هرچه فاصله بیشتر می شود بدی هایت کمتر می شود. می شود فهمید چرا در ادیان مختلف خدا اینقدر دور است.‏
دوست داشتن خمیری است که در حرارت فاصله پف می کند و برشته و خوش بو می شود. حرارتش دردناک است اما به شرط فراموش نکردن،به نتیجه اش می ارزد. ‏

Comments (1)

On January 3, 2011 at 4:48 AM , تی تی said...

آره آره موافقم عالی بود، دردناکه ولی حقیقته